środa, 28 lutego 2018

Ocalałe | recenzja






Zacznę od tego, że na ogół podchodzę do premier książkowych z nieco mniejszym entuzjazmem niż kiedyś. Z przykrością przyznaję, że większość mojego czasu pochłania szkoła i nauka, a zmęczenie skutecznie odbiera mi chęci na czytanie. Jednak (w tym momencie pragnę pogratulować samej sobie) widząc najnowszą książkę, która wkrótce miała się ukazać za sprawą Otwartego – poczułam „to coś”. Zupełnie jak rasowy czytelnik, który wyczuwa z daleka kosmiczne książkowe sztosiwo. W każdym razie, po raz pierwszy w życiu chciałam (uwaga! To może być dziwne, ale jednak) kupić książkę przed oficjalną premierą. W moim przypadku decyzją tak szybkiego zakupu był tylko i wyłącznie przeczytany fragment, który udostępniło same wydawnictwo. Okazało się to marketingowym strzałem w dziesiątkę, bo jestem przekonana, że nie tylko ja siedziałam jak na szpilkach w oczekiwaniu na Ocalałe.

Co można powiedzieć o tej książce? Niewiele.


FABUŁA

Akcja Ocalałych rozpoczyna się telefonem od Jeffa. Adresatem tego połączenia jest oczywiście sprawczyni całego zamieszania, nasza główna bohaterka – Quincy (nie wiem jak Wam, ale mi to imię strasznie się podoba). Na pozór dziewczyna jak każda inna – ma przystojnego chłopaka – prawnika, prowadzi dobrze zapowiadającego się bloga kulinarnego i żyje z dnia na dzień. Niestety to tylko pozory. Pod maską normalności kryje się dziewczyna, która jako jedyna przeżyła masakrę w Pine Cottage – Ocalała. Poza nią są dwie Ocalałe, które kiedyś doświadczyły podobnego koszmaru. I choć Quincy szczerze nienawidzi tego przydomka, wiadomość o samobójstwie jednej z nich całkowicie nią wstrząsa. Jakby tego wszystkiego było mało, Sam – również należąca do tego grona – pojawia się w jej życiu i przewraca je do góry nogami.



XANAX Z SOKIEM WINOGRONOWYM + TAJEMNA SZAFKA

Quincy to bohaterka, którą polubiłam ot tak, z miejsca. To na pewno coś na kształt babskiej solidarności, aczkolwiek muszę się w tym miejscu przyznać, że ja wprost uwielbiam tego typu postaci. Dziewczyna to absolutna dziwaczka. Ma przystojnego chłopaka, popularnego bloga i „zdrowe” życie – to na pewno, jak się spojrzy raz. Za drugim razem widać dziewczynę, która jest uzależniona od xanaxu, kradnie błyskotki i żyje w samotności. Quincy to (wiem, że zawsze tak opisuje bohaterów, aczkolwiek lubię podkreślać, że każdy jest inny, wyjątkowy i ciekawy) postać specyficzna. Bywa, że biernie obserwuje jak jej życie się przewraca do góry nogami, ale bywa również, że wrzeszczy, broni swojego i rzuca przedmiotami, jak rasowa furiatka. Ponadto na swój własny sposób i użytek, na swoich zasadach trochę pogrywa sobie z ludźmi. Oczywiście w końcu sobie to uświadamia za sprawą drugiej (równie barwnej) bohaterki, którą tak samo lubię. Zaznaczam, że to, iż bardzo lubię te dwie postacie, nie oznacza, że w trakcie czytania nie miałam ochoty ich uderzyć :D


TANI, BANALNY AMERYKAŃSKI HORROR

Ocalałe to książka wielowątkowa. Na pierwszym planie oczywiście pojawią się: trauma Quincy, pozory normalnego życia, czy też toksyczna relacja głównej bohaterki z Sam. A gdzieś tam w tle widać i uzależnienie, i relacje rodzinne, i relacje partnerskie – jednym zdaniem jest naprawdę różnorodnie. Ja osobiście najbardziej zwróciłam uwagę na związek Quincy z Jeffem oraz przyjaźń Quincy z Sam. Myślę, że wszystko jest „fajnie” dopracowane i przedstawione. Trzeba przyznać, że Pine Cottage przypomina mi leśną chatę rodem z amerykańskich horrorów (pierwsze skojarzenie to Śmiertelna gorączka). Nie jest to jednak żadną ujmą, bo takowych filmów jestem fanką. Na początku pomyślałam, że to może nie wyjść, bo jest a) oklepane, b) nudne, c)naciągane. Jestem milutko zaskoczona. W ogóle ten rok już u mnie zapunktował, jeżeli chodzi o super thrillery psychologiczne. Proszę, niech ta dobra passa się nie kończy!


OCALAŁE LEPSZE NIŻ NARKOTYKI

Autorka zafundowała mi emocji co nie miara. Dziwię się, że nie zaczęłam chodzić po ścianach, bo w pewnym momencie nie mogłam wysiedzieć w jednym miejscu. Jedno jest pewne – nabawiłam się nerwowych tików, ale wiecie co? Warto było! Akcja ma swoje tempo, które jest idealnie dostosowane do danego momentu. Zwalnia i przyśpiesza, tam gdzie trzeba. Dla mnie nie było to żadnym problemem (wątpię, że coś mogło mi zabrać przyjemność z czytania tej lektury). Napięcie jest budowane warstwami, co daje świetny efekt. W pewnym momencie wszystko się tak nawarstwia, że (uwaga, nowa choroba) można dostać czytelniczej szajby :D

Najlepsze w tym wszystkim jest to, że nie wiadomo, jak bym się nie starała, to i tak bym sobie nie wymyśliła takiego rozwiązania tej sprawy. ZASKAKUJĄCE! Wielkie brawa dla autorki!


TECHNICZNIE

Quincy okazała się bardzo przyjemnym narratorem, w czym niewątpliwie „pomogła” jej autorka. Jej styl pisania jest naprawdę świetny – lekkie pióro, ekspresja i ciekawy przekaz, to z pewnością wielka zaleta tej książki. Poza tym mamy do czynienia z fabułą ciekawą i wciągającą, a wszystko jest ze sobą świetnie zgrane. Książka jest pisana w dwóch czasach, z dominującym trybem teraźniejszym. Drugi tryb to przeszłość, a dokładniej wspomnienia z dnia masakry w Pine Cottage. Jeśli chodzi o postacie, to ich kreacja również mnie nie zawiodła. Doszukałam się w każdej z nich różnorodnych konstrukcji psychologicznych. A najlepsze w tym wszystkim było to, że pomimo wielu „schematycznych” osób (jak fałszywa przyjaciółka, manipulantka czy też ofiara tychże amnipulacji) i ich zachowań, nie doczekałam się oczywistości lub banalności. Wręcz przeciwnie – dostałam świetny, nieco zagmatwany kryminał, dla którego całkowicie straciłam głowę!


NA KONIEC

Ocalałe to odpowiedź na pytanie, jak stałam się fanką Riley Sager. Ta książka łączy w sobie wszystko, co cechuje dobry thriller psychologiczny – wciągającą akcję, ciekawą kreację postaci oraz zaskakujące zakończenie. Pomijam momenty, w których emocje sięgały zenitu i to, że prawie poobgryzałam wszystkie paznokcie. Akcja toczy się swoim tempem i wciąga nas w wir zagadek, a my błądzimy i ani trochę nie zbliżamy się do ich rozwiązania.

Czytelnik szaleje podczas lektury [TESTOWANO NA LUDZIACH]!




Tłumaczyła Aleksandra Wolnicka
Riley Sager, Ocalałe, stron 432, Wydawnictwo Otwarte, 2018

★★★★★★★★★★
(arcydzieło)
1
Szablon stworzony przez Blokotka. Wszelkie prawa zastrzeżone.